زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

زیانکاری حوا (قرآن)





آدم و حوا بعد از خوردن از درخت ممنوع به ظلم به خویشتن اعتراف کردند.


۱ - اعتراف آدم و حوا



اعتراف آدم و حوا (علیهماالسّلام) به ستم بر خویش و زیان کار بودنشان، در صورت آمرزیده نشدن از آیات زیر استفاده می‌شود.
«ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة... • قالا ربنا ظـلمنا انفسنا وان لم تغفر لنا وترحمنا لنکونن من الخـسرین؛ و‌ای آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود• گفتند: پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود».

۲ - توبه آدم و حوا



این حرف از آدم و حوا نهایت تضرع و التماس آن دو را می‌رساند، و لذا هیچ چیزی درخواست نکردند و تنها احتیاجشان را به مغفرت و رحمت ذکر کرده و گفتند: اگر رحم نکنی بطور دائم و به تمام معنا زیانکار خواهیم شد.
سرانجام هنگامى كه آدم و حوا، به نقشه شيطانى ابليس، واقف شدند و نتيجه كار خلاف خود را ديدند به فكر جبران گذشته افتادند و نخستين گام را اعتراف به ظلم و ستم بر خويشتن، در پيشگاه خدا قرار دادند.

۳ - پانویس


 
۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۹.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۲۳.    
۳. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۸، ص۴۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۱۲۶.    


۴ - منبع



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حوا»    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.